beide zijn feitelijk correct. Voor de consistentie heeft IUPAC het “moedermolecuul” gedefinieerd als “sulfaan” met aanvaardbare “officiële” namen van zowel “waterstofsulfide” als “dihydrogeensulfide” (eigenlijk de voorkeur, beide zijn “Samenstellingsnamen” per IUPAC).
17 ., # H_2S #
dihydrogeen(sulfide)
merk het verschil op met samenstellingsnamen zoals ‘waterstofperoxide’ voor# H_2O_2 #en ‘waterstofsulfide’ voor# H_2S # (hoofdstuk IR-5) waarin (in het Engels) een ruimte is tussen de elektropositieve en elektronegatieve component(en) van de naam.
Samenstellingsbenamingen van het bovengenoemde type, die het woord “waterstof” bevatten, werden bij de bespreking van oxozuren in Sectie I-9.5 van Ref. 2, en dergelijke namen werden uitgebreid geïllustreerd. Om dubbelzinnigheid te voorkomen wordt het algemene gebruik ervan hier echter niet aangemoedigd., Bedenk bijvoorbeeld dat de samenstellingsnamen ‘ waterstofsulfide ‘en’ waterstofsulfide(#2^ -#) ‘ Zowel kunnen worden geïnterpreteerd als #H_2S# als #HS^-# .
de situatie met #H_2S# is volledig analoog aan die met #Na_2S# die natriumsulfide, dinatriumsulfide, natriumsulfide(2 ) en dinatriumsulfide(2) kunnen worden genoemd, behalve dat een verkeerde interpretatie van de eerste en derde namen als NAS-aanduiding onwaarschijnlijk is. In Ref. 2, de namen “hydrogensulfide(1)” en “monohydrogensulfide” voor #HS^-# werden voorgesteld om dubbelzinnigheid te voorkomen., (Echter, in sommige talen is er geen ruimte in compositorische namen, zodat zeer delicate onderscheidingen toch nodig zijn.)
uit: nomenclatuur van anorganische chemie
IUPAC-aanbevelingen 2005
anorganische zuren en derivaten IR-8.4
p. 136