Kanji (漢字), jeden z trzech skryptów używanych w języku japońskim, to chińskie znaki, które zostały po raz pierwszy wprowadzone do Japonii w V wieku za pośrednictwem Korei.
Kanji są ideogramami, tzn. każdy znak ma swoje znaczenie i odpowiada słowu. Łącząc znaki, można utworzyć więcej słów. Na przykład połączenie „elektryczności” z „samochodem” oznacza „pociąg”. Istnieją dziesiątki tysięcy znaków, z których 2000 do 3000 są wymagane, aby zrozumieć gazety. Zestaw 2136 znaków został oficjalnie zadeklarowany jako „kanji do codziennego użytku”.,
niektóre przykłady:
przed wprowadzeniem chińskich znaków nie istniał japoński system zapisu. Przyjmując znaki, Japończycy nie tylko wprowadzili oryginalną chińską wymowę znaków, ale także powiązali je z odpowiadającymi im, rodzimymi japońskimi słowami i ich wymową., W związku z tym większość kanji nadal może być wymawiana na co najmniej dwa sposoby, Chiński (on-yomi) i japoński (kun-yomi), co znacznie komplikuje naukę języka japońskiego.
Kanji są używane do pisania rzeczowników, przymiotników, przysłówków i czasowników. Ale w przeciwieństwie do języka chińskiego, japoński nie może być zapisany w całości kanji. Dla końcówek gramatycznych i słów bez odpowiadających im kanji, używane są dwa dodatkowe, sylabiczne Skrypty, hiragana i katakana, każdy składający się z 46 sylab.
kaligrafia to sztuka pięknego pisania.