Flaga
powiedział, że kolory flagi peruwiańskiej – czerwony i biały – pojawiły się dla generała San Martina podczas kampanii Wyzwoleńczej, gdy oglądał lot parihuanas, odmiany Flamingo z czerwonymi skrzydłami i białymi piersiami, po obudzeniu się z sjesty na pustyni Paracas., Flaga składała się z prostokątnego płótna podzielonego dwoma przekątnymi na cztery pola, białego u góry i u dołu oraz Czerwonego po bokach. Ponieważ wzór ten stanowił pewną niedogodność, w marcu 1922 roku postanowiono przyjąć formę trzech poziomych pasów: górnego i dolnego czerwonego i środkowego białego, ale ponieważ nowa flaga mogła być łatwo mylona z hiszpańską, w maju 1922 roku pasy zostały zmienione na pionowe, dwa zewnętrzne były czerwone, a środkowy biały.,
Herb
Kongresowe prawo uchwalone przez Simona Bolivara w 1825 konsekrował Herb Peru. Składa się z trzech pól: Błękitnego w lewym górnym rogu, z wikunią patrzącą do wewnątrz; Białego w prawym górnym rogu z drzewem cinchona , oraz Czerwonego w dolnym poziomym polu, ze złotym rogiem obfitości wylewającym złote monety. Symbole te reprezentują naturalne bogactwo Peru. Na szczycie, podobnie jak w herbie, znajduje się Obywatelska Korona dębowa widziana z boku., Na każdej stronie herbu pokazanego powyżej znajduje się flaga i sztandar.
hymn państwowy
po ustanowieniu Protektoratu po uzyskaniu niepodległości przez kraj, generał Jose de San Martin zwołał konkurs na ustanowienie hymnu narodowego jako symbolu suwerenności. Zwycięski utwór został napisany przez Jose Bernardo Alcedo (Muzyka) i Jose de la Torre Ugarte (słowa). Hymn został po raz pierwszy odśpiewany w Teatrze głównym w Limie w nocy 24 września 1821 roku przez Rosę Merino de Arenas i został przyjęty jako hymn narodowy Peru 15 kwietnia 1822 roku.,