ogólnie rzecz biorąc, egzekucje zostały zaprojektowane tak, aby pasowały do Zbrodni. Władze często palili heretyków i czarownice, rzekomo w celu ich oczyszczenia. Ogień oczyścił Duszę i, w połączeniu ze szczerym wyznaniem, dał jednostce ostatnią szansę dotarcia do nieba.
oczywiście niektórzy heretycy ponieśli inne losy. Podczas reformacji, Anabaptyści, którzy praktykowali drugi chrzest w wieku dorosłym, ponieśli egzekucję przez utonięcie, kara określana jako ” trzeci Chrzest.,”Jan z Lejdy, radykalny reformator w Münster, był przywiązany do słupa, miał przebite ciało gorącymi do czerwoności szczypcami i wyrwany język, po czym został stracony przez wbicie palącego sztyletu w pierś. Aby ukończyć rytuał, jego ciało wraz z dwoma innymi reformatorami zostało powieszone w szubienicy z wieży kościelnej przez następne pięćdziesiąt lat. Mimo że ciała zostały usunięte, gibbets pozostały na miejscu do XX wieku.
zwykli ludzie byli zazwyczaj powieszani., Celem nie było natychmiastowe złamanie karku, ale raczej umożliwienie osobnikowi powolnego uduszenia się na śmierć, podczas gdy on lub ona walczyła o ucieczkę. Ta długotrwała śmierć dopełniłaby upokorzenia ofiary, która zazwyczaj trzepotałaby się i w końcu traciłaby kontrolę nad ich wnętrznościami. Aby jeszcze bardziej ukarać rodzinę ofiary, państwo może pokazać ciało na gibbecie lub oddać ciało do lokalnego Kolegium Medycznego do sekcji. Ponieważ tabu dotyczące rozbiorów pozostawało w tym okresie dość silne, akcja ta dodatkowo skompromitowała rodzinę przestępcy.,
część osób skazanych za bardziej ohydne zbrodnie została rozbita na kole. Wiązało się to z przywiązaniem przestępcy do dużego koła, a następnie pobiciem go żelaznymi kratami przez pewien czas, aż do śmierci przestępcy.
Regici byli torturowani, a następnie ściągani i poćwiartowani. Miało to miejsce podczas przedłużonej ceremonii mającej na celu podkreślenie szczególnie okropnego charakteru zbrodni. François Ravaillac, który zamordował francuskiego króla Henryka IV w 1610 roku, wylał na niego stopiony ołów i wrzący olej., Jego ręce i nogi były następnie przywiązane do czterech koni, z których każdy dosłownie ciągnął go od siebie, gdy wyruszali w różnych kierunkach.
nic dziwnego, że te wzorce przemocy również ukształtowały kierunek i rozmach Rewolucji Francuskiej, wydarzenia często uważane za sygnalizujące koniec wczesnego okresu nowożytnego., Zamieszki prowadzące do upadku Bastylii były odzwierciedleniem społeczeństwa skłonnego do przemocy, a późniejsza dekapitacja gubernatora Bastylii, markiza Bernard-Réné de Launay, jest często cytowanym przykładem powszechnego charakteru przemocy w tym okresie; chociaż przykłady tego rodzaju zachowań są powszechne.