Joe Gearin zei:
geen namen van mij (bah humbug), maar een beetje inzicht.
Ik weet dat met de chili cookoffs hier, de kwaliteit van de chili secundair is. Het belangrijkste bij het winnen van de chili cookoff is hoeveel $$ je doneert aan het goede doel. Als er een geldprijs, en je wint – – – – – doneren het allemaal aan het goede doel die de “cook-off”., Anders is dat de laatste keer dat je wint. Chili kookoffs kunnen erg politiek worden, en de beste chili wint zelden. Het bedrijf dat “OK” chili produceert die de “geest van het evenement” begrijpt, is meestal de winnaar.
Ik heb daar eigenlijk een anekdote over. Ik kwam er op de harde manier achter, chili wedstrijden zijn extreem politiek.
jaren geleden, toen ik werkte voor een bepaalde verzekering concern in Minnesota ze gehost een chili wedstrijd., Ik heb al eerder verteld, en zelfs gevraagd door een aantal, om ze batches van chili te maken, dus ik dacht dat ik wat mojo had en in staat zou zijn om dit ding te verpakken.
dag van de wedstrijd, verschillende batches kwamen binnen, meestal middelmatig. Er was er een in het bijzonder die leek op, en smaakte alsof ze rechtstreeks uit een blik kwamen. Oordelen komt en gaat,.en ik heb alle rechters die me vragen wat er in zat en wat mijn recept was en zo. Ik zal eerlijk zijn, Ik ken mijn eigen recept niet. Ik kijk er gewoon naar.
Ik heb niet gewonnen. Het afval dat ik eerder noemde? Die troep heeft gewonnen., Ik was zo gek als E36 M3, en zwoer wraak. Ik maakte het zelfs bekend aan de mensen die de wedstrijd runden dat ik wist dat het was vervalst. Buncha kantoor biddies proberen me vast te houden. Ik kende ook hun hebzucht. Ze zouden een kans om een bos van gratis chow via een potluck of voedsel uitdaging niet voorbij laten gaan. Dus wachtte ik.
maanden later werd een andere wedstrijd aangekondigd. Ik heb natuurlijk mijn hoed in de ring gegooid. En ging naar de winkel, en maakte ze uit pepers. En kocht een ding van wasabi. Ik had waarschijnlijk 50 dollar in één partij chili, en het eiwit was Kip., Een test bevestigde dat mijn theorie over de wasabi werkte. Je kreeg de eerste wasabi, en nam valselijk aan dat je voorbij de brandwond was. Nope. Toen de wasabi stierven, begon het echte feest. En stopte niet.
dag van de wedstrijd. Iedereen kijkt naar mijn crock pot, wetende wat ik de laatste keer deed. De jurering gebeurt, alle biddies Laden zich op. Ik doe m ’n werk en weet dat ik m’ n werk heb gedaan. Opnieuw komen de rechters vragen stellen. Maar deze keer zijn ze helemaal rood en zweten ze hevig. Ik weet dat minstens twee van de biddies huilden.